Kendi ışığıyla parlayan, sıcak yıldızlararası gaz ve toz bölgesi. Buluttaki gaz atomları iyonize olmuş, yani bir veya daha fazla sayıda elektronlarını kaybetmiştir. İyonizasyonla serbest hale geçen elektronlar, nebülöz civarında serbeste dolaşabilirler. Nebülöz tarafından yayınlanan ışık ve ya diğer elektromanyetik ışınım formları, işte bu serbest elektronlarla iyonların etkileşmeleri sonucu meydana gelir.
Emisyon nebulaları üç sınıftır ve bunlardan her birindeki gaz yoğunluğu da son derece düşüktür. Orion Nebulası gibi HII (iyonize hidrojen) bölgelerinde gaz, yakınlardaki sıcak bir O veya B yıldızının mor ötesi ışınımıyla iyonize olmuştur. Eğer böyle bir veya birkaç yıldızın yakınında kafi miktarda gaz varsa, daha soğuk bir nötral gazla çevrelenmiş, parlak bir nebula oluşur. Bu nebulanın büyüklüğü gaz yoğunluğuna ve mor ötesi ışınımın şiddetine bağlı olup, bir kaç parsek kadar oladabilir. Sıcaklık 10.000 K civarındadır. Ring nebülözünün tipik bir örnek olduğu gezegenimsi nebulalarda ise gaz, nebulanın içerisinde bulunan ölen bir yıldızın kalıntısının mor ötesi ışınımı tarafından iyonize edilir. Süpernova kalıntılarında iyonizasyon mekanizması çok karmaşıktır: Atomlar, Yengeç nebulasında olduğu gibi mor ötesi sinkrotron ışınımla; veya genişleyen kalıntının neden olduğu çarpışmalar vasıtasıyla iyonize olabilir.